Reisverslag deel 8
We zijn in CAMBODJA! In Kep zijn wij rond 10:00u in een mini-van gesprongen en 3 uur later komen we aan in het veelbelovende Sihanoukville – een populair backpackers plaatsje aan de kust van Cambodja. Hallo zee daar zijn we weer!
Vanuit Vietnam zijn wij eerst richting Kep in Cambodja gegaan (er komt nog een uitgebreide blog online over grensovergangen en onze ervaringen). Dat is een uurtje rijden vanaf de grens en een prima plek om een nachtje te verblijven om te trip te breken. Mocht je in Kep terechtkomen check dan the crab market en eet de lekkerste krab ooit bij Kimly Restaurant. Kies voor Crab with Kampot pepper. Ik droom er nog steeds van!
Aangekomen in Sihanoukville checken we in bij Sovannphoum Guesthouse. We hebben een prima kamer maar maken wel gebruik van onze slaapzak want erg schoon is het niet. Hongerig gaan we opzoek naar eten en dat vinden we bij Restaurant Titanic, zo’n 100 meter lopen van ons Guesthouse. De menukaart staat naast locale en Aziatische gerechten ook vol Westerse keuzes. Iets wat we de komende dagen vaker tegenkomen – toeristisch is het hier zeker.
We chillen ‘m een paar uur op serendipity beach en nemen een duik in de warme blauwe zee. Aan restaurantjes en barretjes geen tekort en dankbaar nemen we een heerlijk koel Anchor biertje voor 50 cent. Meerdere keren komen Westerse schaars geklede, schorre proppers ons overhalen om die avond een gratis welkomstdrankje te drinken de kroegen rond het strand. We zijn er al snel achter; Sihanoukville = partyville.
Een aardig vrouwtje komt langs en vraagt of ik een manicure wil, aangezien mijn nagels verassend lang zijn – geen stress – vind ik het wel leuk om ze mooi te laten maken. We spreken een prijs van 2,50 dollar af. Het vrouwtje spreekt opmerkelijk goed Engels, iets wat ze heeft geleerd tijdens haar werk op het strand wat ze al sinds haar 8e jaar doet. Het valt mij inderdaad op dat er een groot aantal kinderen op het strand lopen met een shitload aan sieraden die ze proberen te verkopen aan de toeristen die op hun beurt genieten van een voetmassage of manicure. De meeste kids kunnen niet ouder zijn dan 8 of 9.
We eten bij The Big Easy, een zeer populair hostel in de straat richting de pier. Het is druk gevuld met jong publiek, het is happy hour en aan de tafel naast ons rookt iemand een jointje (even later wordt hem wel vriendelijk verzocht om dit ergens buiten op te roken). Wanneer er een voetbalwedstrijd begint (Arsenal – nog iets) staat het volume zo hard en worden er een aantal Engelsen zo enthousiast dat we maar even buiten aan een tafel gaan eten. Een flinke portie lasagne geeft mij een goede bodem voor de avond die komen gaat.
We gaan richting strand en zien een totaal andere wereld dan die we overdag hebben ervaren. Na het nuttigen van wat Gin Tonics en een potje poolen op de smerigste pooltafel ooit lopen we verder langs de kroegen waarbij de muziek een volume hoger is gezet. Bij een kroeg krijgen we een gratis shotje aangeboden en als we een stel jongens op het strand met vuur zien spelen besluiten we plaats te nemen.
We worden aangesproken door een jong stel uit Zweden. Een avontuurlijk stel dat ruim een jaar in Australië heeft doorgebracht en nu Zuid-Oost Azië aan het verkennen zijn. We trekken de hele avond met ze op en drinken en dansen ons suf. Na een duik in de zee strompelen we rond 05u in de ochtend terug naar ons guesthouse. Jup partyville it is.
Koh Rong Samloem
Shit.. Daar staan we dan met ons brakke hoofd op de bloedhete pier te wachten tot we de slowboat op mogen. We gaan richting het eiland Koh Rong Samloem. Je hebt de keuze uit de speedboat (45 minuten – 20 Dollar p.p.) of de slowboat (2 uur – 10 Dollar p.p). Budget als we zijn en omdat we – normaal gesproken – wel in zijn voor een boottochtje kiezen we voor de slowboat. Gelukkig valt de boottocht alles mee. De zee is ons goed gegund en de golven zijn rustig, we kunnen heerlijk onze roes uitslapen.
We komen aan op Koh Rong Samloem. Toevallig Expeditie Robinson kijkers onder de lezers? Nou dat dus. Iets populairder is het grotere eiland Koh Rong. Dat is al iets verder ontwikkeld, drukker en meer feesten. Wij willen rust en stilte en Koh Rong Samloem is the place to be.
We verblijven in het Beach Island Resort in een klein hutje. Tot onze schrik komen we erachter dat onze hut al inwoners heeft. Twee gigantische gekko’s staren ons aan. Na enig overleg mogen we bij dit vriendelijke stel verblijven, wel maak ik ze duidelijk dat ik het liefst bij elkaar uit de buurt blijf en dat ik het niet waardeer als je in ons bed komen neuzen.
Koh Rong Samloem is een klein bounty eiland met voornamelijk jungle en een aantal witte stranden. Wij verblijven aan het grootste strand van 3km lang Saracen Bay Beach. Er zijn enkele restaurantjes, verschillende ‘resorts’ en guesthouses en verder eigenlijk vrij weinig. Ja een prachtig wit strand, warme blauwe zee en palmbomen. Dat is alles wat we nodig hebben die dag en daar maken wij dan ook dankbaar gebruik van.
Aan de andere kant van het eiland kan je ook relaxen op Sunset Beach en Lazy Beach. Na een nacht goed slapen en een prima ontbijt besluiten we richting de andere kant van het eiland te lopen. We hebben afgesproken zo weinig mogelijk te doen maar zijn ook wel benieuwd naar de andere stranden. De tocht is heftiger dan dat we dachten. We lopen zo’n 40 minuten door de jungle en maken een behoorlijke klim omhoog. Sunset Beach valt tegen en na een welkome duik besluiten we gelijk weer terug te keren. Ach zijn we toch nog actief geweest.
Er gaan twee keer een boot terug vanuit Koh Rong Samloem richting Sihanoukville. Wij nemen de 2e boot om 15u en komen dus rond 17u weer aan bij de pier in Sihanoukville. De golven waren een stuk enthousiaster en ik was blij dat ik katervrij was.
Die avond eten we wat, drinken we wat en nemen we afscheid van de zee. We gaan de volgende dag richting Phnom Penh en worden pas weer verenigd met de zee als we een paar weken later in Thailand zijn.
Next stop: Siem Reap en Angkor Wat!
Lees ook over onze avonturen in Vietnam
Volg It’s a Food Life op Facebook | Instagram | Bloglovin’ | Twitter
No Comments