Gastblog door Merel – Dit is mijn afscheidstaartje. Een vaarwelbanket. Een ‘nou, doei’ gebakje. Wat een tijd terug begon met ‘Basic Bonenburgers’ eindigt vandaag met een clafoutis.
In 2015 vroeg Laura me of ik af en toe een receptje kon delen op haar site in het kader van Meatless Monday. Eten was mijn hobby, schrijven vond ik tof en Laura vertelde zo enthousiast over itsafoodlife.nl en haar plannen dat ik (voor zover ik me kan herinneren) gelijk ‘ja’ zei. Vol vertrouwen pakte ik pen en papier en schreef ik alle geweldige, life-changing, vegetarische recepten op die ik wilde delen met de wereld. Ik kwam niet verder dan ‘bonenburgers’. Het blijkt toch best een uitdaging te zijn om maaltijden te bedenken die je zelf regelmatig maakt én die de moeite van het delen waard zijn. Niemand is geïnteresseerd in hoe ik een margaritapizza opwarm.
Bonenburgers dus. De foto’s zijn gemaakt in Portugal, toen ik mijn ouders daar bezocht, met mijn telefoon. Ik ging ervan uit dat het een kwestie was van: koken, het eten even leuk op een bord draperen, drie foto’s maken en snel opeten voordat je maaltijd is afgekoeld. Met het feit dat het al bijna donker was buiten had ik geen rekening gehouden. Ook was het me niet opgevallen dat de tafel waarop je je bord zet vrij prominent aanwezig is in iedere foto. En toch jammer dat ze in Portugese zomerhuisjes alleen witte Ikea-borden in de keukenkastjes hebben liggen. 150 foto’s en een uur aan mokkende ouders (‘Kom nou eten!’) verder had ik eindelijk het beeldmateriaal van mijn eerste receptje af. Ik zal jullie besparen hoe lang ik in Photoshop heb gekloot om de foto’s enigszins representatief te maken (bonenburgers in schemerlicht door de lens van een Samsung S5 zien er niet erg appetijtelijk uit).
Gelukkig kocht ik mijn eerste, en huidige, spiegelreflex voordat ik Tofu 101 maakte. Een goede camera is misschien toch stiekem het halve werk. Overigens vind ik het na 2-en-nog-wat-jaar nog steeds niet heel makkelijk om een ‘geslaagde’ voedselfoto te maken. Je moet je kookkunsten goed timen –daglicht is cruciaal, wat betekent dat je in de winter eigenlijk ’s ochtends al moet beginnen met je avondmaaltijd. Leuke bordjes en ondergrondjes komen goed van pas; Mijn servies is een samenraapsel tientallen impulsaankopen uit de kringloop, Xenos en dat ene gekke zaakje in het winkelcentrum. En je moet jezelf en je meubels vaak in onmogelijke hoeken wringen om de perfecte lichtinval en achtergrond te vinden (mijn vriend stuurde me laatst de foto hieronder door. De hele huiskamer moest overhoop, omdat ik onze grijze dressoir wilde gebruiken).
Vandaag dus mijn (voorlopig) laatste post. Tijd voor iets nieuws. Wat precies weet ik nog niet. Einde van het jaar ga ik met mijn vriend een tijdje reizen, dus daar zal ik wat energie op focussen. Misschien begin ik ooit een eigen blog, als ik mezelf een schop onder mijn kont geef (want geloof me; Een blog beginnen en voornamelijk een blog onderhouden is niet makkelijk. Laura, I don’t know how you do it!).
Laura, thanks dat je me hier zolang hebt laten wauwelen :). Ik vond het leuk! En aan iedereen die ooit een recept van me heeft gelezen en heeft nagemaakt: ik hoop dat jullie niet ziek zijn geworden.

Een klein taartje. Gezond, snel klaar en lekker.
- 1 nectarine
- 10 kersen zonder pit (diepvries is prima)
- 75 gram amandelmeel
- 25 gram speltmeel
- 125 gram appelmoes (zonder suiker toegevoegd)
- 1 ei
- 2 eiwitten
- Halve theelepel vanillearoma
- Paar druppels (letterlijk!) amandelaroma
- Snufje zout
- Amandelschaafsel (ter decoratie)
-
Verwarm de oven voor op 190 graden.
-
Snijd de nectarine in stukjes (reepjes, blokjes, jij bent de baas). Je kunt de nectarine schillen, maar dit hoeft niet.
-
Verdeel de kersen en de nectarinestukjes over de bodem van je bakvorm.
-
Meng het amandelmeel met het speltmeel in een kom.
-
Mix in een andere kom het ei, eiwit, appelmoes, zout, vanille- en amandelaroma (en eventueel de honing).
-
Schenk het eimengsel bij het meelmengsel met roer het door tot alle klontjes weg zijn.
-
Verdeel je beslag over het fruit in de bakvorm. Strooi er wat amandelschaafsel overheen.
-
Bak je clafoutis goudbruin in 30 minuten.
Gebaseerd op dit recept van The Healthy Foodie.
Volg It’s a Food Life op Facebook | Instagram | Bloglovin’ | Twitter | Pinterest
Er staan nog meer lekkere bakrecepten op It’s a Food Life:
Citroencake met kakifruit
Blauwe bessen wafels
Zoete aardappel brownies
Heb je een recept van It’s a Food Life gemaakt? Leuk! Deel het via social media en tag @itsafoodlifenl & #itsafoodlifenl dan kan ik je creatie bewonderen!
1 Comment
bart koster
7 juni 2017 at 19:44Weer een mooi verhaal erbij !!!!