Hanoi & Halong Bay – Vietnam

Reisverslag deel 1

Onze reis ging spectaculair van start. We roken cultuur – en uitlaatgassen – in Hanoi en ondernamen een tour naar een van de mooiste plekken op aarde. Halong Bay stond al heel lang op mijn lijstje. Sterker nog, we hebben vrij weinig echte plannen gemaakt voor onze reis maar Halong Bay was in ieder geval een must.

Moe van onze reis en toegegeven carnaval, kwamen we in de ochtend aan op het vliegveld in Hanoi. Ik had via ons hotel een pick up service besteld, want na zo’n lange reis is het heel fijn om – zonder na te denken over taxi kosten of veiligheid – in een auto te stappen en voor je hotel te worden afgezet. Toen we onze bagage hadden verzameld liepen we richting uitgang, zodra de schuifdeuren open gingen vlogen er een aantal mannetjes op ons af die ‘where you going?’ en ’taxi taxi’ bleven roepen.  Achter de hordes mensen die hun geliefden aan het opwachten waren stonden rijen mannetjes met bordjes met namen in hun hand. Nergens was het bordje met Laura Elting te bekennen. 45 minuten wachten en 3 telefoontjes naar het hotel later kwam er eindelijk een mannetje aangerend met mijn naam op zijn bordje.

Tijdens onze taxi rit leerden we al een aantal dingen over Vietnam: 1) toeteren is een must. 2) brommers rijden rechts of in het midden, bussen rijden links of in het midden en auto’s rijden overal en nergens. 3) een scooter is een prima vervoersmiddel voor een heel gezin bestaande uit 2 volwassenen, 1 kind en 1 baby. 4) het rempedaal is vrijwel ongebruikt en 5) toeteren is een must.

We frissen ons wat op in het hotel en spreken af met Job, die al een paar dagen in Hanoi is. De crew van het hotel zit te lunchen en we worden erbij getrokken. We moeten van alles iets proeven en ze zijn vooral lyrisch over the special rice cake Bánh tét. Een cake die bestaat uit rijst met een vulling van varken en soms ook bonen. De cake wordt zo’n 12 uur gekookt in bananen bladeren en daarna in stukken gesneden en opgegeten. Opzich best smakelijk maar het valt wel zwaar op onze – carnavals – maag.

Hanoi

Het leven speelt zich af op straat. Op elke stoep zijn vrouwtjes druk in de weer met grote potten en pannen, omringt door mensen op kleine plastic krukjes die Pho – een noodle soep – uit een kom slurpen. Je neus vult zich met uitlaatgassen en opeens lijken die mondkapjes helemaal niet zo’n gek idee. Af en toe komt er een geur voorbij die moeilijk te beschrijven is. Volgens mij is het gedroogde vis, niet heel erg aangenaam.

Je loopt op straat want de stoep is dus vol etende mensen of wordt gebruikt als parkeerplaats voor brommers. Mijn god wat een hoop brommers. Ze rijden als gekken en toeteren erop los. We zien een mannetje hard onderuit gaan met zijn scooter omdat er opeens een elektriciteitskabel naar beneden komt vallen. Crazy.

Toch hangt er in alle drukte een fijne sfeer en zijn de mensen zeer vriendelijk. ‘S avonds nemen wij ook plaats op lage plastic krukjes en eten we Hotpot chicken & beef. We krijgen een groot bord met verse kruiden, groenten en bovenop een grote berg rauw vlees. We bakken het vlees zelf op een met olie gevulde verwarmde plaat. Een lekker biertje erbij en zo opeens lijkt het wel, is de reis begonnen!

In Hanoi hebben we een kijkje genomen bij het Army museum en Temple of Literature. Bij the Temple of literature krioelde het er van de mensen en voelden wij ons ook een beetje een bezienswaardigheid. Kindjes die druk aan het spelen waren stopten pardoes toen ze ons zagen en Chris moest zelfs op de foto met een jongen die zo uber enthousiast leek dat wij ons afvroegen of Wetdog hier misschien wel is doorgebroken. De tempel op het eiland in Hoàn Kiếm lake in Hanoi is afgeladen met mensen die bidden voor een goed nieuwjaar.

Al struinend door de stad lopen we langs een marktje en daar zagen we grote tonnen met wild bewegend water staan. Dichterbij gekomen zagen we dat deze tonnen gevuld waren met levende vissen. Kleine tengere vrouwtjes waren druk bezig met het afhakken van vissenkoppen. Dat is nog eens verse vis!

Zo af en toe zagen we iemand gehurkt in de goot zitten, druk bezig een vuurtje brandend te houden. Toen Chris zei dat ie dacht dat ze geld aan het verbranden waren verklaarde ik hem een beetje voor gek. Maar toen we het later aan onze hotel buddy vroegen vertelde hij dat Boeddhisten inderdaad geld verbranden om zo voorspoed naar de geesten/overledenen te sturen.

Halong Bay

Chris, Job en ik boekten een tour naar Halong Bay van 3 dagen en 2 nachten. We rijden vanuit Hanoi een uurtje of vier met een busje richting Halong Bay. Onderweg vertelt onze gids verhalen over de omgeving en over Halong Bay.

“Ha Long” betekent letterlijk “Bay of descending dragons”. Aan het eind van de 19e eeuw zag een Franse luitenant vanaf zijn schip enorme slangen in het water van Halong Bay. In de Franse kranten werd gesproken over de draak in de wateren van Ha Long Bay.

De locale legende is iets spectaculairder. De legende vertelt dat tijdens the old time, toen Vietnam moest strijden tegen de felle indringers vanuit het noorden, The Jade Emperor de Moeder der Draken en haar kinderen naar de aarde stuurde om het oude Vietnamese volk te helpen zich te verdedigen. Terwijl de vijanden het land aanvielen verscheen daar plots The Mother Dragen en haar kinderen die de vijanden verbranden met hun goddelijke vuur en reuze smaragden. De smaragden vormden een onoverwinnelijke verdedigingsmuur. Dankzij de draken werden de aanvallers verslagen en keerde eindelijk de rust terug in Zuid Oost Azië.

Na duizenden jaren werd de muur van smaragden omgezet in duizenden eilandjes in verschillende vormen en maten. De Moeder der Draken bleef, samen met haar kinderen, in de sterfelijke wereld om in menselijke vorm de Vietnamese mensen te helpen met het land uit te breiden. Ter nagedachtenis aan de Moeder der Draken en haar kinderen werd de baai Ha Long Bay genoemd en de baai waar haar kinderen neerdaalden werd Bai Tu Long genoemd, wat ” Thanks to the dragon’s children betekent.

Na onze busreis kwamen we aan bij de baai waar wij kennismaakten met onze slaapplaats van de komende avond: een boot. Terwijl we richting baai varen krijgen we een heerlijke lunch voorgeschoteld. Na de lunch krijgen we een cabin toegewezen, met eigen badkamer. We hebben dus gewoon een eigen kamer, op een boot en als je uit het raam kijkt zie je zee en prachtige rotsen uit het water steken. Damn.

Op het dek kijk ik mijn ogen uit, het lijkt wel of we in een film van Pirates of the Caribbean zijn beland. We varen met een kleiner bootje richting The Surprising Cave. Verrast was ik wel toen we te horen kregen dat we een uur in de grot zouden doorbrengen. Wat meoten we nou een uur in een grot? Maar de grot was enorm. Onze gids wees ons er keer op keer op dat je je imagination moet laten spreken. Ik denk dat hij wel 25 soorten dieren in de stalactieten en stalagmieten heeft laten zien. En – tot Jobs grote enthousiasme – zagen we ook een enorme stalagmiet in de vorm van een piemel. Happy time. 

Die dag beklimmen we ook nog een ‘berg’ op een eilandje wat ons een prachtig uitzicht geeft over de baai. Zwemmen was ook mogelijk maar aangezien de zon net plaatsmaakte voor de maan was het net iets te koud. Terug op de boot is het happy hour, waar ik, Chris, Job en een Spaans stel dankbaar gebruik van maken. Vlak voor het eten is er een cooking class belooft. Je snapt wel dat ik daar erg enthousiast van word. Mijn enthousiasme duurde niet lang, de cooking class bestond namelijk alleen uit een lepel groente in een rijste vel leggen en oprollen. Tadaaa Spring rolls..

In de avond zijn de jongens druk in de weer met hengels, ze hopen een squid te vangen. De squids laten zich niet zien maar wel komt er een jellyfish langs ter grote van een basketball. Terwijl de jongens lekker aan het hengelen zijn, vermaak ik mij met de Spanjaarden die “secret bier” aka bourbon hebben meegesmokkeld.

De volgende dag begint vroeg, we ontbijten en varen met de kleine boot richting kajaks. Wat voel je je opeens klein als je met een kajak onder die enorme, prachtige rotsen vaart. Een uur lang kajakken we rond in de baai, we varen nog door een grot en krijgen wat extra tijd om te dobberen aangezien de gids de helft van de groep is kwijtgeraakt.

Na het kajakken splitst de groep zich op. Wij gaan naar een andere boot waar we lunch krijgen en een tocht van een paar uur richting Bai Tu Long maken. Dit deel ligt aan de andere kant van Cat Ba eiland – het grootste eiland in de baai. Omdat dit een stuk verder varen is zijn er weinig andere boten en deze rust voelt als een verademing. De omgeving is bijna nog mooier en we varen langs vissersdorpjes die daadwerkelijk op het water wonen. Best indrukwekkend.

We komen aan op Cat Ba eiland en maken een fietstocht naar een dorpje met zo’n 500 inwoners. We rijden door bergen groen, een jungle lijkt het wel. Geen toeristische hotels hier, enkel locals die hard op het land aan het werken zijn. Terwijl we door het dorpje lopen zien we hoe 2 kippen gevangen worden en luid kakelend op de grond gehouden worden. Opeens houdt het gekakel op en kunnen die mensen hun lunch gaan bereiden.

Onze gids legt ons wat dingen uit aan de hand van een kaart. Zo verteld hij dat er vroeger in dit gebied ontzettend veel apen waren, helaas zijn deze allemaal de bergen ingevlucht omdat ze bejaagd en opgegeten werden. De Golden Headed Langur, waar er nog zo’n 70 van zijn op de hele wereld, komt enkel op Cat Ba Island voor. Dan wijst hij naar een plastic tonnetje – die wij allang hadden gezien – want dit tonnetje is gevuld met slangen.. Rice wine with snake poison. Mannen worden er sterk van en vrouwen very happy. Hij biedt Job een slokje aan. “You first”  is Job zijn reactie. De gids neemt een sipje en dan durft Job het shotje achterover te gooien. “Really strong”. Ook Chris en ik nemen een shotje want welke man wilt nou niet sterk zijn en welke vrouw wilt niet happy zijn?

De anderen van onze groep fietsen al terug maar wij worden uitgenodigd om strong green tea te drinken met een local die al 50 jaar in het kleine dorpje woont. Vol snake poison en caffeine fietsen we terug naar de boot. We varen richting Monkey Island, waar enkel aapjes wonen. Hier springen de boys van de boot en zwemmen we wat in de zee. Het uitzicht is prachtig en de aapjes vermakelijk.

We varen richting de andere kant van Cat Ba island, waar we met een busje richting hotel rijden. Dit stukje Cat Ba is het tegenovergestelde van het dorpje van de fietstocht. Het lijkt een beetje op de Franse kust, veel hotels en veel toeristen. Maar wederom een goede sfeer.

De volgende dag maken we een lange tocht terug naar Hanoi. Met een busje over het eiland, een boot richting het vaste land en wederom een busrit van 4 uur terug naar Hanoi. Het is even slikken om weer aan te komen in deze drukke stad.

Wat een geluk hebben wij om hier te zijn en wat een geweldig begin van de reis om deze trip naar Halong Bay te maken.

Next stop: het koude maar prachtige SaPa.

Volg It’s a Food Life op Facebook | Instagram | Bloglovin’ | Twitter