Reisverslag deel 2
Na ons avontuur in Halong Bay hebben we een paar uurtjes in Hanoi voordat we weer aan ons volgende avontuur beginnen. We gaan richting SaPa, een dorpje in het noordwesten van Vietnam vlakbij de Chinese grens. We boeken een 2 daagse tour met 1 overnachting in een Homestay in SaPa.
SaPa ligt op 1650 meter hoogte in een vallei in de Hoang Lien bergen en het is zo’n 6 uur rijden met de bus vanuit Hanoi. Het is een vrij populaire bestemming, een prachtig gebied met veel groen, bergen en eindeloze rijstvelden. We komen vroeg aan met de bus en na een ontbijtje leren we onze groep kennen. We reizen met vijf Canadezen en worden begeleidt door onze gids ‘Ben’ – die eigenlijk geen Ben heet maar dat is makkelijk te onthouden.
De eerste dag maken we een tocht van 12 kilometer. Stoer dat we zijn kiezen we voor ’the more challenging route’. Het is inderdaad een vrij heftige route, vooral omdat het regenachtig weer is wat de paden modderig maakt. Onderweg lopen er een aantal locals met ons mee – kleurrijke kleine vrouwtjes. Onze gids verteld dat deze dames ons tijdens de hike kunnen begeleiden en dat blijkt nodig te zijn. Tijdens onze lunch kopen we een armband van mijn nieuwe vriendin Po, die mij zeker een aantal keer vallen heeft weten te besparen. Kopen van de kindjes in het dorp moet je niet doen want dat demotiveert ze om naar school te gaan.
Het is koud, nat en mistig. Helaas komt de mist al na een uur wandelen opzetten en zien we de rest van de dag weinig van het uitzicht. Een geweldige ervaring om zo’n tocht door de bergen te maken maar na zo’n 7 uur wandelen – met een lunchpauze – beginnen we het toch wel erg koud te krijgen. We komen aan bij onze homestay en verzamelen ons rond het vuur. Eerst opdrogen.
De sfeer in de groep is goed, we hebben het over Canada, Nederland en natuurlijk het reizen. Onze gastvrouw komt ons halen om mee te helpen met het eten. Voor de tweede keer deze week sta ik spring rolls te rollen. Naast ons is een mannetje druk in de weer met grote pannen op een vuurtje, kijk zo kan het ook. Hongerig zitten we aan tafel die wordt volgeladen met schalen vol eten. Chicken met veggies, beef met veggies, koolsla, spring rolls, rijst… Ben eet niet meer maar schenkt de drankjes in.
Shotjes met homemade rice wine (zie foto 12/13) volgen zich in een rap tempo achter elkaar op. Lachen dat we doen! Het is maar goed dat er zoveel te eten is anders lagen we na 10 minuten al onder de tafel. Na het eten genieten we van Job zijn muziekkeuze en dansjes en kletsen we met Ben en de anderen.
Ben verteld me dat hij zijn vrouw heeft leren kennen op ’the love market’. Op deze liefdes markt zitten vrouwen verspreid bij verschillende kampvuurtjes. Ben je als man geïnteresseerd in een vrouw dan vraag je of je erbij mag komen zitten. Als de interesse na een gesprek nog steeds wederzijds is leer je in drie dagen elkaar en elkaars familie beter kennen. Na drie dagen maak je de keuze: ga je met elkaar verder of neem je afscheid. Als je verder gaat dan trouw je zo snel mogelijk en begin je direct aan kinderen.
Dronken van de rice wine gaan we naar bed en slapen bijna het klokje rond. Uitgerust worden we wakker en eten we pannenkoeken als ontbijt. We lopen richting the Farmers Festival dat onder aan de heuvel van onze homestay plaatsvind. Een festival georganiseerd ‘for a lucky new year of farming’ waar alle locals van verschillende dorpjes op af komen. Een kleurrijk geheel met eten, spelletjes en veel gelach.
We lopen nog zo’n 3 kilometer en na de lunch worden we opgehaald en reizen we terug richting Hanoi. Moe maar voldaan van al deze nieuwe indrukken. Sapa is weer een hele andere wereld dan Hanoi en Halong Bay. Maar we zijn wel koud geworden en kijken uit naar onze tocht naar het zuiden die ons hopelijk wat meer warmte zal brengen.
Next Stop: Hue & Hoi An
Volg It’s a Food Life op Facebook | Instagram | Bloglovin’ | Twitter
2 Comments
Eline
7 maart 2016 at 14:48Haha speeddaten op zijn Vietnamees.. Ik wil alleen niet gelijk trouwen hoor! Mooie foto’s chick! Als je elke week nou even zo’n fotootje van zo’n varkentje plaatst ben ik die week weer gemotiveerd gezond te eten en mijn buik te verkleinen ?.
Laura
8 maart 2016 at 14:47Nou na 3 dagen weet je dat toch wel 😉 Dat varken had zo’n dikke pens dat de tepels over de grond schuurden. Denk wel dat ie zwanger was trouwens.