Reisverslag deel 12
De langste rit tijdens onze negen weken in Azië was die van Don Det naar Vang Vieng. Deze trip duurde 24 uur! Maar het was het waard want de natuur bij Vang Vieng is adembenemend. Lees het reisverslag over voormalig partyplaatsje Vang Vieng en haar prachtige omgeving.
De reis van Don Det naar Vang Vieng.
We worden om 11u ’s ochtends opgehaald bij Mr. Tho’s in Don Det en varen met de longtail-boat naar Ban Nakasang waar we om 12u op de bus stappen en om 14u aankomen in Pakse. Daar zoeken we een restaurantje met wifi en proberen we uit te zoeken waar we voor een goede prijs bustickets naar Vientiane kunnen scoren. Uiteindelijk laten we ons door een TukTuk afzetten bij het busstation en kopen we voor 300.000 Kip (32 euro) twee tickets voor de nachtbus naar Vientiane. De bus vertrekt om 20u en komen om 07u ’s ochtends aan in de hoofdstad van Laos. Omdat we daar geen goede verhalen over hebben gehoord en onze tijd in Laos beperkt is hebben we besloten meteen door te reizen naar Vang Vieng. We vertrekken om 07:30u vanuit Vientiane en komen daar om 12u aan. We zijn gebroken…
*De nachtbus in Laos ziet er trouwens heel anders uit dan die in Vietnam. Hier hadden we samen echt een soort van bedje. Beetje krap met zijn tweetjes maar het lag een stuk fijner dan die “bedjes” (lees: platte bus stoelen) in de slaapbussen van Vietnam. Let wel op dat je met zijn tweeën één bed boekt en als je alleen reist boek dan vooral één bed voor je alleen! Als je dit er niet duidelijk bij zegt dan lig je dus knus met een vreemde te lepelen…
We checken in bij Guesthouse Yammee en besluiten gelijk het bed te testen met een uitgebreid tukkie. Daarna gaan we opzoek naar iets te eten en slurpen een noedelsoepje op bij A.D.M Restaurant. We struinen een beetje rond en willen het plaatsje verkennen maar onze lijven gooiden roet in het eten. Of het aan de noedelsoep lag of aan oververmoeidheid ik weet het niet maar we blijven de rest van de dag in onze kamer, dichtbij de wc…
Tot 2012 was Vang Vieng berucht om zijn party scene, misschien wel het beruchtste van de wereld. ‘Backpackers paradise’ als het aankwam op feesten, drugs, tuben met heel veel drank op en ander idioot gedrag. Gelukkig besloot de regering in 2012 een einde te maken aan illegale barretjes langs de rivier en streng tegen op te treden tegen harddrugs. Flauw? Mwah.. niet als je je bedenkt dat er in 2011 alleen al 27 (!) reizigers zijn omgekomen in de rivier.
Veel van die party scene is er niet meer te vinden, maar onze maagjes vinden dat even helemaal niet erg. Gelukkig gaat het de volgende dag -na een goede nacht slaap- een stuk beter en we besluiten een scooter te huren en de prachtige omgeving van Vang Vieng te verkennen. Chris en Laura op avontuur. Rondtoerend op onze scooter kan ik mij moeilijk indenken dat mensen hier enkel kwamen voor het feesten. Het is er adembenemend mooi. Omgeven door groene jungle en hoge bergen van kalksteen is het één van de mooiste plekken die we tijdens onze reis zijn tegengekomen. Helaas was het een beetje mistig omdat de boeren fikkies aan ’t stoken waren.
We rijden naar Pha Thao Cave, parkeren onze scooter, betalen 10.000 Kip entree aan een vrouwtje en lopen gewapend met een zaklamp richting de grot. WOW. Dat zoiets bestaat, dacht ik toen ik naar het metershoge plafond van deze grot keek.
Als we ons genoeg vergaapt hebben Pha Thao Cave rijden we verder naar the Elephant Cave. We betalen 5.000 Kip entree en aanschouwen het mega grote Buddha beeld in de grot. Ondertussen worden we aangesproken door een klein mannetje die ons in gebrekkig Engels probeert uit te leggen dat dat grote gat daar in de grond de afdruk van Buddha zijn voet is. (Dat hij dat probeerde duidelijk te maken hoorde ik serieus pas toen we alweer thuis waren… Ik verstond er werkgelijkwaar niks va namelijk.)
Kleine meneer biedt aan om onze gids te zijn naar Cave Hoi en Cave Loub, die zo’n 100 meter lopen vanaf The Elephant Cave liggen. Eigenwijs dat we zijn bedanken we en lopen we zelf richting de grotten. Gelukkig is kleine meneer vasthoudend want we lopen eigenlijk direct al verkeerd. We geven ons gewonnen en lopen braaf achter onze nieuwe gids aan. Het is een pad tussen bomen en velden door. Ik ben ervan overtuigd dat ik onderweg een mega grote slang zag maar Chris zei dat het een tak was. Op de terugweg was de tak op miraculeuze wijze verdwenen en heb ik spijt dat ik geen foto heb gemaakt. Damn you Chris!
Aangekomen bij de grotten betalen we 20.000 Kip entree en lopen wederom gewapend met een zaklamp, na een kleine steile klim Cave Hoi binnen. Oh My. Ben ik even blij dat we een gids hebben! Door de Lonely Planet werden we wel gewaarschuwd dat je serieus kan verdwalen in deze grotten maar ik dacht ‘hoe kan je nou verdwalen in een grot?!’ Nou dat kan dus echt. We lopen onze kleine gids achterna, kruipen door kleine openingen om vervolgens weer in mega grote kamers uit te komen. Op een gegeven moment komen we in een grote gang uit waar we een stuk in lopen. Kleine meneer verteld ons stil te gaan staan en de zaklampen uit te doen. Pikkedonker en muisstil. Hij verteld dat deze gang 4 kilometer (!) lang is en als je onderweg je licht kwijtraakt er nooit meer uit zal komen. Ik geloof hem. Cave Loub is even indrukwekkend. Er staat een grote Buddha bij de ingang en wederom zijn de kamers gigantisch en de stalagtiten en -miten adembenemend.
Chris liet zijn muzikale creativiteit nog even los op een paar tietjes:
We eindigen onze dag bij The Blue Lagoon, een klein stukje paradijs zo’n 13 km buiten Vang Vieng. Een poel van helder blauw water wacht ons op en we nemen dankbaar een verkoelende duik. We sloven ons nog even uit door van een 12 meter hoge boomtak te springen om vervolgens moe maar voldaan van alle mooie indrukken terug naar het dorp te scooteren.
‘Op avontuur in de grotten’ selfie-time!
Meer lezen over onze reis in Azië?
Vietnam
Cambodja
Laos
Volg It’s a Food Life op Facebook | Instagram | Bloglovin’ | Twitter
No Comments