Ik schrijf al best wel lang. De meeste verhalen krijgt nooit iemand te lezen. Ook verzamel ik al best wel lang teksten die mij aanspreken. Ik was laatst weer eens wat oude bestanden aan het doorspitten en kwam dit verhaaltje tegen. Het sprak mij aan toen ik een jaar of 16 was en nog steeds raakt het mij als ik het lees.. En wie weet raakt het jouw ook wel. Het is in ieder geval iets om even over na te denken.
Farmer’s Donkey
One day a farmer’s donkey fell down into a well. The animal cried pitifully for hours as the farmer tried to figure out what to do.
Finally, he decided the animal was old, and the well needed to be covered up anyway; it just wasn’t worth it to retrieve the donkey.
He invited all his neighbors to come over and help him. They all grabbed a shovel and began to shovel into the well.
At first, the donkey realized what was happening and cried horribly. Then, to everyone’s amazement he quieted down.
A few shovel loads later, the farmer finally looked down the well. He was astonished at what he saw.
With each shovel of dirt that hit his back, the donkey was doing something amazing. He would shake it off and take a step up.
As the farmer’s neighbors continued to shovel dirt on top of the animal, he would shake it off and take a step up. Pretty soon, everyone was amazed as the donkey stepped up over the edge of the well and happily trotted off.
Life is going to shovel dirt on you, all kinds of dirt, my friends. The trick to getting out of the well is to shake it off and take a step up, and use our troubles as a steppingstone. We can get out of the deepest wells by not stopping, by never giving up. Just shake it off and take a step up.
__________________________________________________________________________________________________
Op een dag viel de ezel van een boer in een put. Het dier huilde jammerlijk voor uren terwijl de boer bedacht wat hij moest doen. Tenslotte besloot hij dat het dier al erg oud was, en dat de put sowieso al dicht moest worden gegooid. Het was gewoon niet de moeite waard om de ezel te redden.
Hij nodigde al zijn buren uit om langs te komen en hem te helpen. Ze kwamen allemaal en pakte een schop en begonnen zand in de put te scheppen. De ezel besefte wat er gebeurde en huilde verschrikkelijk. Maar plotseling, tot ieders verbazing kalmeerde hij.
Terwijl iedereen doorging met het scheppen van zand in de put keek de boer eens naar beneden. Hij was verbaasd over wat hij zag. Met elke schop vuil dat in de put belande, leek zijn ezel iets bijzonders te doen. Hij schudde het van zich af en klom een stap omhoog.
Iedereen was verbaast over wat er gebeurde. Vrij snel bereikte de ezel de rand van de put, klom eroverheen en wandelde hij verder zijn toekomst tegemoet.
Het leven zal een hoop shit, modder en zand over je heen gooien.. De truc is om uit de put te klimmen. Hoe moeilijk het soms is je moet die modder van je af schudden en het zien als beproevingen die je kan overwinnen. We kunnen uit de diepste putten klimmen door niet op te geven, nooit op te geven. Schud het van je af, sta op en verwelkom je toekomst met open armen.
Volg It’s a Food Life op Facebook | Instagram | Bloglovin’ | Twitter | Pinterest
Leuk verhaaltje hé? Lees ook eens:
As I began to love myself – een gedicht van Charlie Chaplin
Gedicht de herberg
No Comments