Ik twijfel soms aan mezelf, heb jij daar ook last van? Ik heb er eigenlijk meer last van dan dat ik zou willen toegeven. Die twijfel brengt namelijk een hoop ongezond gedrag met zich mee. Ik raak er gestrest van, meer dan dat goed voor me is. Ik hou niet van stress want stress maakt oud. Stress past ook niet bepaalt in het plaatje van mijn ‘droomleven’.
In mijn droomleven ben ik namelijk de rust zelve, heb ik vertrouwen, ben ik zelfverzekerd, gelukkig en sta in mijn eigen kracht. Ik doe elke dag yoga en mediteer mezelf in slaap. Ik bepaal zelf waar en wanneer ik werk. Ik verdien mijn geld met schrijven en mensen helpen zich blij en gezond te voelen. Ik geef workshops en sta vaak in de keuken om nieuwe recepten uit te proberen. Geld is nooit een probleem. Ik heb veel vrienden die ik regelmatig zie. Ik dans op feestjes, voel me fit en ik loop marathons. Ik heb een mooie grote keuken met uitzicht op de moestuin. Ik organiseer etentjes en feestjes waar mensen smullen van mijn eten. Ik reis de hele wereld rond. Ik ga maandelijks naar de sauna. Ik neem de tijd om te lezen en te relaxen. Ik schilder de mooiste schilderijen. Ons huis is gezellig en kleurrijk en ik heb mijn eigen ‘kantoor’. Oh en iedereen vindt me leuk en lief.
Veel van deze dingen zijn best te realiseren hoor ik je denken. Dat is ook zo. Veel van boven genoemde dingen heb ik helemaal zelf in de hand. Niemand houdt mij tegen om dagelijks yoga te doen of om etentjes te organiseren, sterker nog, met dat laatste zal ik veel mensen juist wel blij maken gok ik. En als ik heel eerlijk ben dan gaat het eigenlijk best goed in het echte leven. Ik ben al best veel van mijn droom-leven aan het waarmaken. Ik ben in ieder geval op weg. Wat supertof is natuurlijk, dat weet ik ook wel. Het is alleen zo jammer dat die twijfel er dan bijkomt.
Nu ben ik er denk ik wel uit hoe dat komt (ik ben ondertussen vrij goed geworden in zelfreflectie). Ik vind dat ik mijzelf moet bewijzen. Ik twijfel aan mezelf, aan mijn eigen kunnen en aan mijn eigen kracht. Ik vergelijk mij constant met andere mensen. Als je last hebt (gehad) van depressies dan is het heel moeilijk om te geloven in jezelf. Je raakt namelijk een hoop ‘kwijt’. Ik kon mij niet meer concentreren waardoor lezen bijna niet mogelijk was. Ik had paniekaanvallen waardoor ik vaker thuisbleef dan dat ik de deur uitging. De negatieve gedachten in mijn hoofd schreeuwden zo hard dat ik soms niet eens een normaal gesprek kon voeren. En op een gegeven moment kon ik eigenlijk bijna niks meer.
En nu ik ‘beter’ ben wil ik mij dus bewijzen. Ik wil laten zien dat ik het kan. Wat kan? Alles kan. Ik moet het allemaal kunnen net zo goed als alle anderen. Of nee, beter als alle anderen. Stiekem willen we het allemaal nét iets beter hebben dan de ander toch? Want mijn God wat is iedereen toch perfect. Ik weet heel goed dan het online-leven er vaak héél anders uitziet dan het echte leven. Maar toch kan ik het niet laten om mezelf te vergelijken met het (online) leven van anderen. Wat bullshit is want als je even terugkijkt naar het stukje over mijn droomleven dan staat er vrij duidelijk dat ik dan zelfverzekerd en gelukkig ben en dat ik geloof in mijn eigen kracht. Mijn EIGEN kracht.
Door constant beter, mooier, sneller, rijker te moeten sta ik totaal niet in mijn eigen kracht. Ik ben dan juist van mijzelf afgedwaald (en juist dat heeft mij een tijdje geleden genekt). Ik denk dat ik niet de enige ben. We willen allemaal een droom-leven. We vergelijken onszelf met anderen en denken dat we minder zijn omdat we er niet zo slank uitzien, geen twee boeken per week lezen en ons huis eigenlijk al twee weken niet gestofzuigd is.
Als je mijn blogs leest dan heb je vast weleens het woord mindfulness voorbij zien komen. Ik ben daar dus fan van. Mindfulness maakt mij rustig, maakt mijn hoofd kalm en zorgt ervoor dat ik in het NU leef. Ik heb door bovenstaande zaken nogal de neiging om in het ‘morgen’ of ‘volgende week’ te leven. Ik wil namelijk dat droomleven en daar moet ik van mezelf hard voor werken. Nu hard werken, later mijn droomleven. Dat is dus de grootste onzin lieve mensen. Want hoe kan ik ooit mijn droom-leven leven als ik niet kan genieten van mijn leven nu?
Het is niet erg om dromen te hebben. Het is niet erg om hard te werken om iets te bereiken. Maar het is wel erg om alleen maar in de toekomst te leven. In een toekomst waar alles beter, mooier, rijker en gelukkiger is? De toekomst zal altijd de toekomst blijven. Misschien heb ik later wel meer geld, een keuken met een kookeiland en lees ik iedere week een boek uit. Maar als ik constant daarmee bezig ben dan vergeet ik te genieten van wat ik nu al heb en het ergste van alles dan verkeer ik in een contante staat van stress omdat ik dus eigenlijk ontevreden ben. En stress maakt oud, dat had ik al gezegd toch? Ontevredenheid siert ook niet, het is best een slechte eigenschap.
Ik kan nu wel heel stoer zeggen dat ik vanaf nu in het NU ga leven en van alles ga genieten maar ik weet dat dat een proces is. Een proces waar ik trouwens al best ver mee ben hoor. Want het gaat eigenlijk wel goed met me. Ik durf dit ook zomaar weer even te schrijven en te delen. Dat maakt dat ik in mijn eigen kracht sta. Beetje bij beetje komen we er wel. En ik hoop jij ook. Ik hoop dat jij je goed voelt, dat je blij bent met wie je NU bent en niet alleen maar streeft naar een betere jij in de toekomst. Twijfel niet zoveel aan jezelf. Je bent echt niet minder dan een ander. Sterker nog, niemand is zoals jij. Dat is best tof toch? Jij ben helemaal je eigen unieke zelf! Whoop!
Leef je leven en heb vertrouwen. Werk aan je dromen maar probeer niet te vergeten om ook eens stil te staan bij wat je nu al hebt. Heb je al een deel van je droomleven te pakken? Of leef je eigenlijk al je droom-leven? Wat zou je graag willen veranderen en is dat een eerlijk en haalbaar iets? Schrijf het op! Schrijf je doelen op en de rode pijlen zullen vanzelf verschijnen om jou de weg te wijzen.
Zo dat moest er even uit. Fijn weekend!
Volg It’s a Food Life op Facebook | Instagram | Bloglovin’ | Twitter | Pinterest
No Comments