Reisverslag deel 6
We komen aan in Can Tho, de op vier na grootste stad van Vietnam middenin de Mekong Delta met zo’n 1,4 miljoen inwoners. Vanuit Ho Chi Minh City is het zo’n 3 uur reizen naar Can Tho, wij hebben gebruik gemaakt van busmaatschappij Thanh Buoi, niks te klagen!
Onze kamer in hotel Xaoi is erg fijn en schoon. We besluiten het even rustig aan te doen en wat langs de Mekong River te wandelen. Er was een marktje waar we langskomen wat wel weer enige verbazing opwekt. Een gehele varkens kop met het oorsmeer nog in de oren, darmen en andere ingewanden liggen lekker te broeien in de zon. Maar het meest zielig zijn de vissen die in een klein laagje water een langzame dood tegemoet gaan. Af en toe springt er eentje naar vrijheid om vervolgens zonder pardon weer in de bak te worden geflikkerd.
Ik voelde me niet zo fit en toen we door een straat liepen waar het er toch behoorlijk arm uitzag en waar het minder veilig voelde wilde ik eigenlijk gewoon terug naar ons hotel. Ik ging op bed liggen en Chris ging op avontuur. Op zoek naar een kapper. Die vond hij en meneer de kapper heeft ruim een uur keihard zijn best gedaan, Chris zijn wilde krullen waren nogal een uitdaging. Een kwartier lang heeft hij onsuccesvol Chris zijn haar geprobeerd stijl te krijgen.
Floating Markets
De volgende dag gaat de wekker vroeg. Damn. We hebben een 3 uur durende tour geboekt van 18 dollar naar the floating market. De taxi komt ons om 05:30u halen en 5 minuten later stappen we het bootje in waar we door een klein vrouwtje naartoe zijn getrokken.
Het is nog donker maar we zijn niet de enige op de rivier. Een behoorlijk aantal bootjes met toeristen vergezellen ons op de Mekong River. We varen zo’n half uur en dan zien we allemaal grotere bootjes verzameld midden in de rivier. Is dit het? Ik had me er iets heel anders bij voorgesteld. Meer en vooral kleinere bootjes met gekleurd geklede vrouwtjes die druk aan het handelen waren over een stuk fruit. Geloof me het was zeker leuk om te zien. Want er was inderdaad een hoop fruit op de bootjes en het was een markt die op een rivier dreef. Maar ik had er toch een meer romantischer beeld bij.
We varen verder en meren aan naast een aantal andere bootjes. Onze kleine vrouwelijke kapitein gebaard ons dat we uit moeten stappen en haar moeten volgen. We hebben geen idee wat we gaan doen. Dan komen we aan bij een grote hut waar enkele mensen hard in de weer zijn met pannenkoeken bakken. Bij nadere inspectie komen erachter dat het helemaal geen pannenkoeken zijn maar rijstvellen.
We nemen een kijkje bij dit fabriekje dat rijst noodles fabriceert. Eerst wordt de rijst geweekt in grote ketels met water. Dat water wordt vervolgens boven het vuur tot een dunne pannenkoek gedraaid. De pannenkoek wordt op rieten rekken in de zon te drogen gelegd, dit duurt zo’n 5 uur. Vervolgens worden er met een machine noodles uitgesneden.
We varen nog een stukje over een kleiner riviertje. De huisjes hier staan op palen langs de rivier en zijn in elkaar gezet met hout, golfplaten en plastic. De rivier is smerig, afval verzameld zich rond de kades. Meerdere keren wordt de motor uitgezet omdat er plastic aan de propeller zit. We zien zelfs een vrouwtje haar volle afvalbak zo in de rivier legen. Ongelooflijk hoe de Vietnamezen met afval omgaan.
We hebben nog meer avonturen beleefd in Can Tho. Lees in het verslag over de Can Tho Food Tour wat voor iets geks wij hebben gegeten!
Volg It’s a Food Life op Facebook | Instagram | Bloglovin’ | Twitter
No Comments